محبوبم،
چه رازی است این عشق که هر لحظه فراتر از لحظۀ پیش خواستن را فریاد میکند؟ چه حکمتی است که بی معشوق، عاشق، مجنونی است بی قرار است و با او زمان چون غزالی گریزپای رو به فرار؟ چه خواستن زیبایی است و چه بی قراری عاشقانه ای که جز با او به آرامش و قرار نمی رسد.
معشوقم،
فقط لحظه های با تو بودن معنای زندگی است. هرچند انتظار نیز وصال را شیرین میکند اما لحظۀ دیدار چیز دیگری است چون تو بی نظیرترین عشق عالمی. و هر لحظۀ انتظار به اندازۀ تمام عاشق های منتظر بیتاب و بیقرار توام.
نظرات شما عزیزان:
|